İSMAİL YETİM - ahmet selcuk ilkan

sen bu şiiri okurken ben çoktan bu şehirden gitmiş olacağım artık ne özlemlerimi duyacaksın bıçak yarası
nede telefonların çalacak gece yarısı seni sana beni beni bir akıl hastanesine bırakıp gideceğim bu şehirden nasılsa nasılsa kavuşamadım sana nasılsa dudaklarının kıyısına varamadım
nedense bütün çıkmaz sokaklar adresim oldu
ve nedense bütün kırmızı ışıkları üzerime yaktın ne ettimse ne yaptımsa bir türlü sana yar olamadım
işte çıkıp gidiyorum hayatından işte senide sana bırakıp gidiyorum artık pusulam hasreti saatim yanlızlığı ve takvimler sensizliği gösteriyor bana neylersin yolcu yolunda gerek
belki bundan sonra belki senden sonra
adam olur bu asi yürek
dersini alırda bu sevdadan birdaha boyundan büyük denizlere
asılmaz kürek şarkı: sen kimbilir kaçıncı uykuda sen masal varisi bir rüyada
sen korsan yüreğiyle pusuda ben yollarda olacağım ve seni unutacağım şiir: yarın bu saatlerde ben yollarda olacağım sen kim bilir kaçıncı uykuda masal varisi bir rüyada
ve elbette o korsan yüreğin yine pusuda oysa oysa ilk defa sesimi duyamayacaksın sitemlerin sahipsiz soruların cevapsız kalacak
belki ilk defa içini kemirecek yokluğum tanımadığın bir korku içini kaplayacak ve ilk defa kendinle hesaplaşacaksın ne oldu ne oluyor ne olacak sonra bir gözün kör
bir kulağın sağır bir ayağın kırık bir kolun kesik düşeceksin yollara yani baştan başa yarım yani baştan başa eksik bütün duvarlar üstüne yıkılacak belki ilk defa unutuldum diyerek
yüreğin sızlayacak
ve sen ve sen bu şiiri okurken ayrılığımız çoktan başlamış olacak belkide tek tesellin belkide son tesellin
sana yazdığım bu son şiir olacak sakın unutma bütün şehirler uyur istanbul uyumaz ve bir gün bütün sevenlerin unutur seni
ama bu şair yürek asla unutmaz